بارکدهای GS1 نمادهایی هستند که می توان آنها را با استفاده از لیزر یا فناوری مبتنی بر تصویر اسکن کرد. آنها برای رمزگذاری اطلاعات، از جمله کلیدهای شناسایی GS1 مانند GTIN یا SSCCS، و اطلاعات متغیر مانند شماره دسته یا تعداد، تاریخ انقضا و شماره سریال استفاده می شوند.
بارکدها نقشی کلیدی در زنجیره تامین ایفا میکنند و به طرفهایی مانند خردهفروشان، تولیدکنندگان، ارائهدهندگان حملونقل و بیمارستانها این امکان را میدهند که بهطور خودکار محصولات را در طول زنجیره تامین شناسایی و ردیابی کنند. GS1 از انواع مختلفی از بارکدها برای برآوردن فرآیندهای مختلف تجاری استفاده می کند.
بارکدهای مختلف GS1 بسته به اینکه در کجا اسکن می شوند و چه نوع داده هایی را باید نگهداری کنند، اهداف متفاوتی دارند. برخی از بارکدها حتی می توانند اطلاعات اضافی به نام شناسه برنامه ها را حمل کنند که می تواند اطلاعات اضافی مانند تاریخ انقضا، شماره سریال و شماره دسته ای را به اطلاعات ثبت شده در بارکد اضافه کند.
بارکدهای خطی
نمادهای بارکد خطی، مانند کد جهانی محصول (UPC) که معمولاً در کالاهای مصرفی یافت میشود، از یک سری خطوط و فضاهای با عرض متغیر برای رمزگذاری دادهها از جمله GTIN برای شناسایی محصول استفاده میکنند.
بارکدهای دو بعدی (2D)
بارکدهای دوبعدی از الگوهای مربع، شش ضلعی، نقطه و اشکال دیگر برای رمزگذاری داده ها استفاده می کنند.
از آنجایی که دادهها در یک الگوی دو بعدی کدگذاری میشوند، بارکدهای دوبعدی میتوانند دادههای بیشتری نسبت به بارکدهای یکبعدی در خود نگه دارند در حالی که از نظر فیزیکی کوچکتر به نظر میرسند.